Kuźnia Ustroń w obliczu wybuchu II wojny światowej, ewakuacja zakładu i demontaż maszyn, masowe rozstrzelanie ustroniaków 9 listopada 1944 r., sytuacja zakładu po wyzwoleniu, Rada Robotnicza Kuźni Ustroń, włączenie zakładu do Zjednoczenia Przemysłu Motoryzacyjnego w Warszawie, powojenna rozbudowa i modernizacja Kuźni, gazyfikacja zakładu, bagrowanie stawów pohutniczych, przebudowa dawnych budynków fabrycznych w ramach kapitalnych remontów, rozwój powojennego zakładowego budownictwa mieszkaniowego, działalność sportowa Kuźni, wymiana doświadczeń z zagranicznymi fachowcami, odznaczeni pracownicy, ruch racjonalizatorski w zakładzie.

Rękopis stanowi kronikę Kuźni Ustroń w latach 1939-1945, obfitującą w skrupulatnie zanotowane przez Rudolfa Mitręgę detale z historii zakładu. Dokładne zapiski obejmują głównie powojenne restrukturyzacje zakładu, liczne zmiany personalne na szczeblach kierowniczych, zmiany nazwy zakładu, dokładne daty zasadniczych remontów, modernizacji, budowy nowych obiektów, translokacje wydziałów, szczegółowe dane personalne delegacji z zagranicy (w ramach wymiany doświadczeń), dane przodowników pracy, specyfikacje techniczne maszyn. Jest to niezwykle cenne źródło dla badacza dziejów ustrońskiego przemysłu

brak

lata 70-te

rękopis